De rolstoel van je kind in Den Haag moeten inleveren om na verhuizing naar Zoetermeer daar weer een nieuwe te moeten aanvragen: aan die bureaucratische praktijk komt een eind.

De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) heeft met zorgkantoren, zorgverzekeraars en leveranciers afspraken gemaakt om de gebruiker van een noodzakelijk hulpmiddel altijd centraal te stellen. De gemeente Den Haag heeft die afspraken tot stand helpen brengen en onderschrijft ze dan ook.

“Ons motto is maatwerk”, zegt die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de Wmo. “Dat begint met luisteren en vragen: wat heeft u nodig? In plaats van zeggen: dit is wat we kunnen bieden, hier moet u het mee doen.”

Tekst gaat door onder foto.

Oerwoud van regels

De persoonlijke situatie van aanvragers van hulpmiddelen zijn altijd verschillend en vaak best complex. Bovendien kent de ene gemeente een andere uitvoeringspraktijk dan de andere. Daardoor verdwalen mensen soms in een oerwoud van regels en wachten zij langer dan nodig is op het passende hulpmiddel.

“Het systeem – zoals politici dat hebben bedacht – verwacht van onze ambtenaren dat zij een specifieke wet uitvoeren, of regel naleven, of ze nu bij gemeenten of de rijksoverheid werken. Dat hebben we met z’n allen zo georganiseerd en afgebakend. Maar het bieden van noodzakelijke zorg is steeds vaker een kwestie van maatwerk. We moeten ons handelen als overheid veel meer vanuit het perspectief van de inwoner vormgeven. De afspraken die we nu hebben gemaakt over noodzakelijke hulpmiddelen om mensen met een beperking mobiel te houden, zijn een volgende stap”, aldus wethouder Kavita Parbhudayal.